บทความ

Roommate #เตียงเดียวหลินฮุน 10.3 - Promise (Part 3)

 Roommate # เตียงเดียวกันหลินฮุน 10.3 Promise (Part 3) . . . . หลังจากที่ขับรถกลับมาถึงห้องรูมเมทร่วมห้องที่สูงกว่าเขาหลายสิบเซ็นก็คว้าคอเขาไปจูบทันทีที่ปิดประตูห้อง กว่าจะผละจูบนั้นออกมาได้ก็แทบจะขาดลมหายใจ “ ขอไปอาบน้ำก่อน ” “ อาบทำไม..ค่อยอาบทีเดียวเลย ” “ เราเหนียวตัว เหม็นตัวด้วย ” “ แต่... ” “ เราอาบเสร็จแล้วไพก็อาบต่อด้วย ” เขาพูดจบก็เดินออกมาทิ้งให้อีกคนยืนค้างอยู่ที่หลังประตูห้องก่อนจะเข้าห้องไปในห้องนอนหยิบผ้าเช็ดตัวไปจัดการธุระของตัวเองในห้องน้ำ เขาเปิดน้ำให้แรงสุดการใช้งานของมันและปล่อยมันไหลผ่านตัวเขาไปเฉยๆพลางคิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในหัว แทนที่คืนนี้เขาจะจบความสัมพันธ์แปลกๆนี่ในทางกลับกันเขาทำให้มันถลำลึกลงไปอีก เพียงแค่เขาสบสายตาที่อ้อนวอนนั่นเขาก็ไม่สามารถปฏิเสธคำขอของอีกฝ่ายได้   ถ้าพูดกันตรงๆเขาไม่เชิงเหนื่อย เกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมานี่เขาเหนื่อยแต่กาย ส่วนจิตใจของเขาได้รับการเยียวยาชั้นดีแต่สิ่งที่เขาเจอมามันทำให้กลัว...กลัวที่จะรู้สึกไปมากกว่านี้ กลัวที่จะต้องกลับไปเป็นแบบเดิมที่เคยรู้สึก เขาจึงอยากที่จะหยุดมันก่อน

Roommate #เตียงเดียวกันหลินฮุน 8 - Drunk on a feeling

   8  Drunk on a feeling หลังจากวางสายร่างสูงก็รีบลุกออกมาจากร้านอาหารทันที ปลายสายที่โทรน้ำด้วยเสียงสะอื้นน้ำตา จากการคุยกันแค่นาทีกว่าๆได้ความว่าจิราอยู่แถวๆคอนโดของฮันสักแห่งแถวนั้นที่จะพอมีที่ให้จิรานั่งร้องไห้ได้ และไพคิดว่าสาเหตุที่ทำให้จิราไม่ได้มากินข้าวกับเขาในตอนเที่ยงก็มาจากผู้ชายชื่อฮัน   จากร้านอาหารที่ไพเพิ่งจากมาอยู่ไกลจากคอนโดของฮันพอสมควร ในเมืองที่รถติดเป็นอันดับต้นๆของโลกแน่นอนว่าไพไม่สามารถหลีกหนีปัญหานี้ได้ โทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆยังสั่นไม่หยุดแต่นิ้วยาวก็ไม่ได้สนใจจะกดเข้าไปดู แต่กลับกันใจจดจ่อถึงคนที่โทรมาร้องไห้เมื่อกี้และเขาเลือกที่จะโทรออกไปหาคนที่คนกำลังจะไปเจอ เขาส่งเสียงเรียกไปแต่เสียงที่ส่งกลับมาเขาได้ยินมีเพียงแค่เสียงร้องไห้ตอบกลับมา เขาเลือกที่จะไม่พูดต่อและปล่อยให้เสียงร้องไห้ดังอยู่อย่างงั้น ภายในหนึ่งชั่วโมงเขาก็มาถึงสถานที่ปลายทาง สายตัดไปตั้งเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว เขาเลือกที่จอดรถในช้อปปิ้งมอล์ลเล็กๆแห่งเดียวแถวนั้น ทันทีที่จอดรถเสร็จเขาก็รีบลงรถทันทีเพราะเขามาถึงช้าไปจากที่คาดคะเนอยู่มาก นิ้วยาวกดโทรศัพท์หาเบอร์ล่าสุดที่ช่วงนี